Agregaların Geometrik Özellikleri

-AGREGALARIN GEOMETRİK ÖZELLİKLERİ İÇİN DENEYLER-
4.1 ELEME METODU İLE TANE BÜYÜKLÜĞÜ DAĞILIMI TAYİNİ
(TS 3530 EN 933-1)
agrega 4.1.1 Kapsam
Bu deney, elek analizi ile agregaların tane büyüklüğü dağılımının belirlenmesi için yapılır ve fillerler
(taş unu) hariç 63 mm’ye kadar anma boyutlu hafif agregalar da dahil, doğal veya yapay orijinli
agregalara uygulanır. Fillerler (taş unu) tane büyüklüğü dağılımının tayini, TS EN 933-10’de verilmiştir.
4.1.2 Prensip
Deney, malzemenin bir seri eleme işlemi yardımıyla azalan büyüklüğe sahip farklı tane boyutları
halinde bölünmesi ve ayrılmasından oluşur. Elek göz açıklıklarının büyüklüğü ve eleklerin sayısı, talep
edilen hassasiyet derecesine ve numunenin cinsine uygun olarak seçilir. Metot, yıkama ve kuru
elemeden oluşur. Farklı elekler üzerinde kalan tanelerin kütlesi, malzemenin ilk kütlesi ile ilişkilidir. Her
bir eleği geçen kümülatif yüzdeler sayısal formda ve istendiğinde grafik olarak rapor edilir
4.1.3 Cihazlar
4.1.3.1. Deney Elekleri, göz açıklıkları TS EN 933-2’ye uygun olmalı ve TS 1227 ISO 3310-1 ve TS
1226 ISO 3310-2’deki özellikleri sağlamalıdır.
4.1.3.2. Tava ve Kapak, eleklere sıkı geçmelidir.
4.1.3.3. Hava Dolaşımlı Etüv, agreganın tane büyüklüğünde değişikliğe sebep olmadan kurutulmasını
sağlayacak, (110°±5)°C sıcaklığa ayarlanabilen, termostatlı.
4.1.3.4. Terazi, deney kısmının kütlesini ± % 0,1 doğrulukla tartabilen.
4.1.3.5. Eleme Makinası (Tercihli).
4.1.4 Deney numunelerinin hazırlanması
Gerekli sayıda deney kısmının hazırlanması için numuneler, TS EN 932-2’ye göre bölme işlemine tabi
tutulmalıdır.
Agregalarda her deney kısmının kütlesi Çizelge 37’de verilenlere uygun olmalıdır.
Çizelge 37 – Normal Agregalar İçin Deney Numunelerinin Kütlesi
Deney kısmı, (110 ± 5)°C’de sıcaklıkta sabit kütleye kadar kurutulur. Soğumaya bırakılır, tartılır ve
kütlesi M1 olarak kayıt edilir.
4.1.5 İşlem
4.1.5.1 Yıkama
Deney kısmı bir kaba yerleştirilir ve üzeri örtülünceye kadar yeterli miktarda su ilave edilir. Topakların
ayrılması için su altında 24 saat bırakılması yararlı olur. Dağıtıcı bir reaktif kullanılabilir. Numunelerin
yeterli şiddette çalkalanması ile ince tanelerin tamamen ayrılması ve süspansiyonu sağlanır. Sadece
bu deney için 63 mikrometre göz açıklıklı eleğin üzerine 1 veya 2 mm göz açıklıklı koruma eleği takılır.
45
Deney elekleri, eleklerden geçen süspansiyonun düzenli akışının sağlanacağı ve gerekirse uygun bir
kapta toplanacak şekilde monte edilmelidir. Numunenin bulunduğu kap alınır ve numune koruma
eleğinin üzerine dökülür, 63 mikrometre göz açıklıklı deney eleğinden geçen su tamamen
berraklaşıncaya kadar yıkamaya devam edilir.
63 μm göz açıklıklı eleğin üzerinde kalan malzeme 1 saat’lik aralıklarla birbirini takip eden iki tartım
arasındaki kütle farkı ± % 0,1’de toleransla sabit oluncaya kadar (110±5)ºC’de kurutulur, daha sonra
soğutulur,tartılır ve kütlesi M2 olarak kaydedilir.
4.1.5.2 Eleme
Yıkanmış ve kurutulmuş malzeme elek takımına dökülür. Elek takımı, yukarıdan aşağıya elek göz
açıklıkları düzenli bir biçimde azalacak şekilde birbirine geçirilmiş ve düzenlenmiş elekler, tava ve
kapaktan ibarettir.
Tecrübeler sonucunda, tüm ince tanelerin yıkama ile uzaklaştırılamadığı belirlenmiştir. Bu nedenle 63
μm göz açıklıklı deney eleği de elek takımına ilave edilmelidir.
Tava ve kapak kullanılarak malzeme kaybına meydan vermeden elek takımı el veya makina ile
sarsılır. Daha sonra sırayla büyük göz açıklıklı elekten başlamak üzere altına tava ve üzerine kapak
konularak her biri elek takımdan ayrılarak, elle tek tek eleme işlemine devam edilir. Her eleği geçen
malzeme elek setinde bulunan bir sonraki elek üzerine konularak işleme devam edilir.
Eleme işlemi esnasında, bir dakika süre içerisinde elek üstü malzemede kütlece % 1’den daha fazla
değişiklik olmuyorsa eleme işleminin tamamlandığı kabul edilebilir.
Eleklerin aşırı yüklenmesinden kaçınmak için eleme işlemi sonucunda elek üzerinde kalan malzeme
(gram cinsinden);
daha büyük olmamalıdır.
Burada;
A : Eleğin alanı, mm2
d : Elek göz açıklığı, mm ‘dir.
Şayet elek üstü malzemelerden birisi bu değeri aşıyorsa aşağıdaki işlemlerin biri uygulanır.
a) Fraksiyon belirtilen max değerler elde edilecek şekilde daha küçük parçalara bölünür ve sırası ile
elenir.
b) Bir sonraki büyüklükteki elekten geçmeyen numunenin bir kısmı numune bölücü veya çeyrekleme
yolu ile bölünür ve azaltılmış deney kısmı ile elek analizine devam edilir. Daha sonraki
hesaplamalarda bu bölmeler dikkate alınmalıdır.
4.1.5.3 Tartım
En büyük göz açıklığına sahip elek üzerinde kalan fraksiyon tartılır, kütlesi % 1 hassasiyette R1 olarak
kayıt edilir. Altındaki elekte kalan fraksiyon için aynı işleme devam edilir. Bu fraksiyon kütlesi R2 olarak
kayıt edilir. Elek takımındaki bütün eleklerde aynı işleme devam edilerek her bir elek fraksiyonun
kütlesini R3, R4 ….Ri olarak tartma işlemine devam edilir. Tavada elenmiş fraksiyon varsa tartılır ve
kütlesi P olarak kayıt edilir.
4.1.6 Hesapların ve sonuçların gösterilmesi
4.1.6.1. Hesaplama
Değişik kütleler eleme deney formuna kayıt edilir.
Her bir elek fraksiyonunun kütlesi (Ri), orijinal kuru kütlenin (M1) yüzdesi olarak hesaplanır.
63 mikrometreye kadar her bir elekten geçen orijinal kuru kütlenin kümülatif yüzdesi hesaplanır.
Aşağıdaki eşitlikten 63 mikron elekten geçen ince tanelerin yüzdesi hesaplanır.
63 mikron elekten geçen ince tanelerin kütlesi % f = [(M1 – M2) + P / M1] x 100
Burada ;
M1 : Deney kısmının kuru kütlesi,kg.
M2 : 63 mikrometre göz açıklıklı elek üzerinde kalan malzemenin kuru kütlesi,kg.
P : Tavadaki malzeme kütlesi,kg. dır.