Aile, herkesin yaşamının odak noktası. Köklerini saldığı ve o köklerin tohumlarına yeşillendiği kocaman bir çınar ağacı.
Ne çok anlam barındırır içinde. Aile sevgidir, karşılık beklemeden ortaya konan varlıktır.
En çok yaralayan, en çok deva olandır.
Sevgiyle örülen duvarları vardır. Hataları, günahları, kırgınlıkları olsa da bir olmaktır.
Çocuk yetiştirmek zor ve zahmetli bir sanat. Her anne baba çocuğunu en güzel şekilde yetiştirme derdinde şu aralar. Benim çektiğimi çekmesin, benim yaptığım yanlışlara düşmesin, maddi ve manevi yıprandığı olmasın hiç. Evde bir sıkıntı olursa buna müdahil olmasın, yaralanmasın. Hiç canı yanmasın ve hep güçlü olsun. Bu istekler çok insani olmasının yanında bir o kadar da kaçınılan her şeye maalesef kapı açmakta.
Neden mi?
Öncelikle, her birey kendi aile kodlarını taşır. Yani bir olay karşısında tıpkı annemiz gibi tepki verip, öfkelendiğimizde babamız gibi şiddete meyil edebiliriz. Bu bir kader olmamakla birlikte, zaman zaman önüne geçemediğimiz dürtüsel bir davranış gibi kendini gösterebilir.
İşte tam bu nokta da devreye giren çocuk, tüm durumlara maruz kalabilir, ya da siz kendi aile dinamiğinizi geçmişten gelen kodlardan sıyrılarak en azından farkında olarak oluşturabilirisiniz.
Çocuğunuzun varlığına saygı duyun. Eşinizle paylaşmaya değer gördüğünüz konuları çocuğunuzun yaşına, duygu durumuna uygun biçiminde anlatabilecek farkındalıkta olun. Aileye onu da dahil edin. Gerçekten aile olun. Hayatta sadece iyi anların olmadığını bilsin. İçi boş bir mutluluk tablosu çizmek yerine, beraber olunca, aile olunca içinde mutsuz, sıkıntılı anlarda olsa bir olabileceğiniz mesajını verin ve birbirinize güven duyduğunuzu ona somut olarak hissettirin.
Her aile benzerlikler barındırsada bireylerin biricik olması temeline dayalı olarak ayrışmaya mecburdur. Eğer ayrışmazsa, ayrışmak adına çaba sarfetmezse aynılaşma yolunda oldukça yıpratıcı bir sürece imza atar. Kendi sivri köşelerimizin, duygusal olarak yıpratıcı olabilecek her türlü durumun farkına varma yolumuzun içe bakmaktan geçtiğini göz ardı etmeyelim. Aile olurken öz dönüşümün kıymetli yerini ve hakkını teslim etmekte fayda görüyorum.
İşte tam bu süreçte üzerinde durmamız gereken en önemli noktanın, çocuğu gözeterek bir şeyler için çaba sarfetmek olduğunu unutmayalım.
Yaşamın içinde, maddi ve manevi bir çok durumla karşı karşıya kalıyoruz. Yetişkin bireyler olarak zaman zaman bu durumları çocuklarımıza yansıttığımız ya da yansıtmamak için özel bir çaba sarfettiğimiz zamanlar oluyor. Ama atladığımız nokta saklamaya ne kadar özen göstersekte çocukların her şeyden haberdar olmaları. Anlamıyor diye düşündüğünüz her durumu hissetmeleri.
İşte aile olmak kavramı burada oldukça önem arz ediyor. Anne ve baba olarak çocuğunuzu korumak adına bazı şeyleri saklamak ve anlatmamak tercihinde bulunabilirsiniz ya da nasılsa anlamayacak diye açıklama yapma gereksinimi duymuyor olabilirsiniz. Fakat üstünü kapattığınız her şey, çocukta farklı boyutlarda tezahür eder. Anlamıyor diye düşünüp konuşmadığınız çocuğunuz, durumların farkındadır ve siz ona açıklama yapmadığınız için kendi dünyasına göre yorumlama eğiliminde olur. Bu eğilimin sonucunda vardığı kanı da maalesef her zaman çok sevimli sonuçlar doğurmaz.
Aile içerisinde ne yaşanırsa yaşansın lütfen bunu çocuğunuzun yaşına uygun şekilde ona açıklayın. Yalan söylemeden onu siz haberdar edin. Başkalarından bir şeyler duymasına fırsat vermeden siz anlatın. Eğer bunu nasıl yapacağınızı bilmiyorsanız bir uzmandan destek alın. Emin olun bu tavrınız sürecin çok daha sağlıklı geçmesine sebep olacaktır.
Çocuğunuzun varlığına saygı duyun. Eşinizle paylaşmaya değer gördüğünüz konuları çocuğunuzun yaşına, duygu durumuna uygun biçiminde anlatabilecek farkındalıkta olun. Aileye onu da dahil edin. Gerçekten aile olun. Hayatta sadece iyi anların olmadığını bilsin. İçi boş bir mutluluk tablosu çizmek yerine, beraber olunca, aile olunca içinde mutsuz, sıkıntılı anlarda olsa bir olabileceğiniz mesajını verin ve birbirinize güven duyduğunuzu ona somut olarak hissettirin.
Her birey biriciktir. Bu yüzdendir ki her aile de biriciktir. Sevgiyle, saygıyla, empati ve anlayış yoluyla örülen aile duvarlarının içinde ne yaşanırsa yaşansın aynı yolla çözüm bulunacaktır. Umudunuzu kaybetmeyin.
Sevgiler🌸