Tarımda mekanizasyonun uygulanması, insanın yabani otları kontrol etme ve mahsul yetiştirme yeteneğini arttırdı; herbisitler de bu gelişmede önemli bir rol oynamıştır. Herbisitler kullanılmasaydı daha yüksek oranda çiftçiye ihtiyaç duyulacaktı. Herbisitler, normal olarak sırasıyla kökler veya yaprak dokuları tarafından emilen, toprağa veya yapraklara uygulanan bileşikler olarak sınıflandırılabilir. Bu bileşikler, toplam veya seçici herbisitler olabilir. Toplam herbisitler, tüm bitki örtüsünü öldürebilirken, seçici herbisitler, mahsulü etkilemeden yabani otları kontrol edebilir. Bu kimyasal maddeler ekim öncesi ve çıkış öncesi veya sonrası gibi farklı ürün aşamalarında uygulanabilir ve bu farklı işlemler otun türüne bağlı olarak değişmektedir.
Bir herbisitin seçiciliği, farklı bitki alımına, yer değiştirmesine veya metabolizmasına ve ayrıca etki alanındaki farklılıklara bağlı olabilir. Fiziki ve kimyevi özellikler, yani buhar basıncı (Vp), oktanol=su dağılım katsayısı ve sudaki çözünürlük bilgisi, bu tür kimyasalların ortamdaki akıbeti ve davranışının tahmin edilmesini sağlar. Ek olarak, herbisitler kimyasal bileşimlerine göre sınıflandırılabilir. İşte bunlardan birkaçı:
AMİDES
Aşağıdaki genel formüle sahip olan bu herbisit grubunu çok çeşitli bileşikler oluşturur: R1–CO–N–(R2, R3). Bu grubun anahtar bileşenleri, N-ikameli kloroasetamidler ve ikameli anilidlerdir. Kloroasetamidler, yıllık otlar ve yıllık geniş yapraklı yabani otlar için etkili çıkış öncesi herbisitlerdir. Ancak aynı zamanda yaprakla temas aktivitesine de sahiptirler. Genel olarak, bu bileşikler toprağa uygulanır ve mısır, soya fasulyesi ve şeker kamışı gibi çeşitli bahçe ürünlerinde kullanılır. Bu herbisitler normalde yaprak ve kökler tarafından emilir ve genel olarak toprakta kalıcı olmayan bileşiklerdir.
BENZOİK ASİTLER
Bu grup esas olarak ikameli benzoik asitlerin klorlu türevlerinden oluşur. Benzoik asit herbisitlerinin büyüme düzenleyici ve oksin aktivite özelliklerine sahip olduğu bilinmektedir. Bu bileşikler özellikle köklü çok yıllık yabani otları kontrol etmek için kullanılır ve tuz veya ester olarak uygulanır.
KARBAMATLAR
Karbamatlar, karbamik asidin (R1–O–CO–NR2R3) esterleridir ve tiyokarbamatlarla (R1–S–CO–NR2R3) birlikte, sıklıkla ortaya çıkış sırasında toprağa uygulanan geniş bir herbisit grubunu temsil eder. Bu bileşikler kök veya yapraktan emilir ve sıklıkla bezelye, pancar ve diğer bahçe bitkilerinde yıllık otları ve geniş yapraklı yabani otları kontrol etmek için kullanılır. Bu herbisitler normalde toprak mikroorganizmaları tarafından 3-5 hafta içinde ayrıştırılır.
NİTRİLLER
Bromoxynil ve ioxynil, herbisit olarak kullanılan hidroksibenzonitrillerdir. Tahıllarda ve bahçe bitkilerinde geniş yapraklı yabani otları kontrol etmek için uygulanan tuzlar veya oktanoat esterleri ve yapraklar olarak formüle edilirler. Bu bileşikler, otlar ortaya çıktıktan sonra kullanılır ve kontrol edilecek yabani ot türlerinin spektrumunu genişletmek için sıklıkla diğer herbisitler ile kombinasyon halinde uygulanır. Toprakta kalıcılıkları düşüktür.
NİTROANİLİNLER
Bu bileşikler 2,6-dinitroanilin türevleridir. Nitroanilinler, düşük suda çözünürlük ve yüksek oktanol-su bölme katsayısı gibi benzer fizikokimyasal özelliklere sahip bir grup herbisittir. Bu bileşikler çok çeşitli mahsullerde yıllık otları ve birçok geniş yapraklı otu kontrol etmek için kullanılan toprağa uygulanan herbisitlerdir. 2,6-dinitroanilinler, belirgin bir genel herbisit aktivitesine sahiptir. Halkanın üçüncü ve/veya dördüncü pozisyonundaki veya amino grubu üzerindeki ikame, herbisidal aktivitenin derecesini değiştirir. Genel olarak, toprakta belirli bir kalıcılığa sahiptirler ve normal olarak önemli buhar basınçlarından dolayı toprakla birleştirilirler.
ORGANOPHOSPHORUS
Glifosat ve glufosinat, geniş spektrumlu, seçici olmayan, sadece yapraktan uygulama için aktif olan, çıkış sonrası temas herbisitleridir. Sucul sistemlerde yabancı ot kontrolü ve mahsul olmayan bitkilerde bitki örtüsü kontrolü için çeşitli uygulamalarda yaygın olarak kullanılırlar.alanlar. Aminometilfosfonik asit (AMPA), bitkilerde, suda ve toprakta bulunan glifosatın ana bozunma ürünüdür.
FENOKSİ ASİTLER
Fenoksi asitler, 2,4-diklorofenoksiasetik asit (2,4-D, asetik asit) veya mekoprop gibi düşük karbonlu bir alkanoik aside bağlı bir fenoksi radikalinin oluşturduğu bir grup bileşiğe verilen ortak bir addır. (propionik asit). Bu grubun bazı herbisitleri, tek enantiyomerler veya rasemik karışımlar olarak ticarileştirilen stereoizomerler tarafından oluşturulur. Bu hormon türü herbisitler, İkinci Dünya Savaşı sırasında keşfedildi ve birkaç yıl sonra, diklofop gibi fenoksi-fenoksi asitler, tahıl ürünlerinde ot otlarının seçici kontrolü sorununun üstesinden gelmek için tanıtıldı. Bu bileşikler, çok yıllık yabancı otların yapraklarından köklerine temas ve translokasyon yoluyla aktiftirler ve ayrıca genç fidelerin kontrolü için toprağa çıkış öncesi uygulamalarda da kullanılırlar. Klorofenoksi bileşikleri, tahıl ve çim mahsullerinde geniş yapraklı yıllık yabani otlara karşı seçicidir. Genel olarak toprakta kısa süreli kalıcılıkları vardır.