Kadın boşanma davası açması ancak erkeğin boşanmayı kabul etmemesi durumunda davamız çekişmeli dava olacaktır. Kimse kimseyi zorla bir şey yapması hususunda elbette zorlayamaz. Buradaki kabul etmeme işlemi iki türlü anlam ifade edebilir. Birinci anlamı davayı kabul etmiyorum, belirtilen istemler ve talepler haksızdır, boşanmayı istiyorum ama diğer hiçbir hususu kabul etmiyorum şeklindedir. Diğeri de boşanmak da istemiyorum davanın tümden reddini talep ediyorum yönündedir. Tabi bizim konumuz daha çok ikinci anlamı ile ilgili bilgiler içermektedir.
Bu sorunun cevabı basittir. Diyelim ki kadın boşanma davası açtı ve erkek boşanmak istemiyor. Bu durumda davayı açan kadın erkeğin kendisinden daha ağır kusurlu olduğunu ispat etmesi gerekir. Hukuka uygun her türlü delille erkeğin boşanmada daha ağır kusurlu olduğunu ispat eden kadının boşanma istemi kabul edilebilir.
Esasen yukarıda izah ettiğimiz üzere boşanmada erkeğin daha ağır kusurlu olduğunu ispat eden kadının boşanma istemi kabul edilir. Burada önemli olan nokta boşanmayı kimin istediği yada istemediği değil, iddiaların ve daha ağır kusurlu olma eylemlerinin ispat edilmesidir. Hakim cinsiyete göre karar vermez, hakim delillere göre karar verir. Peki hakim boşanmaya değil de ayrılığa karar verebilir mi? Boşanma ve ayrılık hukuken birbirinden farklı kararlardır. Boşanmada tarafların tüm resmi bağları kopar, ama ayrılık kararında belirli bir süre tarafların ayrı yaşamasına ve bu sürede tekrar düşünmelerine ve evli kalmalarına ve süre sonunda taraflar bir araya gelemezse boşanma kararı verilmesi söz konusudur.
Ayrılık kararında hakime takdir yetkisi tanınmıştır. TMK 170.madde ve devamında düzenlenen maddelere göre boşanma sebebi ispatlanmış olursa, hâkim boşanmaya veya ayrılığa karar verir. Dava yalnız ayrılığa ilişkinse, boşanmaya karar verilemez. Dava boşanmaya ilişkinse, ancak ortak hayatın yeniden kurulması olasılığı bulunduğu takdirde ayrılığa karar verilebilir.
Burada en önemli nokta örneğin kadın boşanmak istiyor, erkek istemiyor, ancak kadın haklılığını da ispat etmiş durumda. Bu şartla ve buna rağmen eğer hâkim ortak hayatın yeniden kurulmasına yönelik ihtimaller görürse bu kararı verebileceğidir.
Yukarıda izah ettiğimiz üzere hakim evlilikte, ortak hayatın yeniden kurulmasına bir umut ışığı gördü ise ve boşanma değil de ayrılık kararı verdi ise ayrılığa bir yıldan üç yıla kadar bir süre için karar verilebilir. Bu süre ayrılık kararının kesinleşmesiyle işlemeye başlar.
Süre bitince ayrılık durumu kendiliğinden sona erer. Ortak hayat yeniden kurulmamışsa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir. Boşanmanın sonuçları düzenlenirken ilk davada ispatlanmış olan olaylar ve ayrılık süresinde ortaya çıkan durumlar göz önünde tutulur.
Özetlersek kadın boşanma davası açarsa ve erkek kabul etmezse hakimin 3 türlü karar verme ihtimali vardır ;
Boşanma davasını kadın açarsa dava sürecinde çocukların velayetini tedbiren, dava sonuçlandığında da kalıcı olarak talep edebilir.
Boşanmak isteyen kadın ekonomik şartlar anlamında dava sürecinde sıkıntı yaşama ihtimali yüksek ise hakim tarafından erkeğin de ekonomik koşulları gözetilerek uygun bir tedbir nafakası verilmesine karar verebilir. Tabi hakimin karar verebilmesi için kadının nafaka isteminde bulunmuş olması gerekir. Dava sonunda kadın erkeğin daha ağır kusurlu olduğunu ispat ederse tedbir nafakası yoksulluk nafakasına dönüşecektir. Tabi bunun için de kadının yoksulluk nafakası istemiş olması gerekecektir. İştirak nafakası için ise tarafların kusur durumunaa bakılmaksızın velayeti kendisinde olmayan eşe hakim ekonomik durumuna uygun bir iştirak nafakası ödeme yükümlülüğü verebilir.
Bu konu hakkında benzer makalelerimiz için tıklayın