girdim ve hiç ağrım olmadığı halde ilgi süperdi. Ağrım sadece ilk yudumu aldığımda oldu o zaman baya ağrı hissetmiştim. Onun dışında hiç ağrım olmadı. Bol bol yürüdüm sonra yavaş yavaş yudumlar aldım gayet iyiydi her şey.
[vc_row][vc_column width=”1/4″][vc_single_image image=”12432″ img_size=”full” alignment=”center”][/vc_column][vc_column width=”3/4″][vc_column_text] Mide küçültme ameliyatı öncesi kilolarıyla, onu eleştiren aşağı çeken insanlarla mücadelesini ve tüp mide ameliyatın a karar verdikten sonra korkuyla mücadelesini anlattı bugün Nur bize. Aslında sizlere çok tanıdık hatta çoğunuzun bire bir yaşadığı bir hikâye. Eminim ki okurken kendinizden birçok şey bulacaksınız.
Nur, mide küçültme ameliyatı olmaya hangi noktada karar verdin?
Arkadaşlarımın baskısı yüzünden karar verdim diyebiliriz. Her konuşmamızda öyle strese gidiyordum ki onları aramak istemiyordum sürekli “artık ameliyat ol” sözünü duymamak için. Tamam, bende çok rahatsızdım kilolarımdan ama cesaret edemiyordum bir türlü. Bende araştırıyordum ama mide küçültme ameliyatı sonrası beslenme beni çok korkutuyordu, çünkü bütün hayatı yemek üzerine kurulu bir insan olarak, okuduğum ve yazıldığı gibi beslenebilir miyim diye çok düşündüm. Sonra dedim ki bu şekilde nereye kadar yaşayabilirim?
Artık son zamanlarda hep ” ölürsem cenazemi nasıl taşıyacaklar” gibi bir düşünceye kapılmaya başlamıştım. Hatta çevremdekilere şakayla karışık “kepçe çağırırsınız cenazemi kaldırmak için başka türlü olmaz” diye söylüyordum. Sonra da karar verdim öleceksem de en azından bir şey başarmak için çabalarken ölmüş olurum dedim.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text] Bize nasıl ulaştın peki?
Televizyon programında izlemiştim. Daha sonra telefonla randevu alarak görüşmeye geldim.
Ne kadar sürdü karar verip gelmen?
15 gün içinde karar verdim randevuyu aldım en fazla 20 gün içinde ameliyat oldum.
Buraya görüşmeye geldin, mide küçültme ameliyatını planladık, yazdık ve sen Bilecik’e döndün. Ne hissediyordun döndüğünde?
Korkuyordum, yaptığıma inanamıyor, ne olacak diye çok düşünüyordum. Bu kadar çabuk olması da beni heyecanlandırmıştı açıkçası. Aşırı kiloluların ameliyatı daha riskli diye biliyordum ve bana bir şey olursa ailem ne yapar? gibi bir sürü korku vardı içimde. Daha sonra ameliyata girdim çıktım ve tüm bu korkularımın boşuna olduğunu anladım.
Peki, hastane süreci nasıl geçti senin için çok ağrılımıydı?
Hayır, tatil köyünde gibiydim resmen. Ameliyattan çıkınca ben yoğun bakıma
girdim ve hiç ağrım olmadığı halde ilgi süperdi. Ağrım sadece ilk yudumu aldığımda oldu o zaman baya ağrı hissetmiştim. Onun dışında hiç ağrım olmadı. Bol bol yürüdüm sonra yavaş yavaş yudumlar aldım gayet iyiydi her şey.
İlk haftalar nasıl geçti peki?
İlk haftalar yalnız olduğumdan benim için zor geçti. Yalnız olmamın bir güzel yanı yanımda yemek yiyen kimse yoktu.
Acıkıyor muydun? Canın çekiyor muydu?
Hiç canım çekmiyordu. Ameliyat sonrası kontrole gelirken yanımdaki arkadaşımın canı köfte ekmek çekti, o da benim isteyeceğimi düşündüğü için rahatsız oldu ama ben, o an düşünüyordum köftenin tadı nasıldı diye J birden o tadı unuttuğumu fark ettim.
Şimdi bir yıl oldu, birçok şey değişti hayatında ama en çok şaşırdığın mutlu olduğun şey nedir?
Bisiklete binmek oldu. Bisiklete binmeyi çok seviyorum ama kilolarımdan dolayı yapamıyordum. Ne zaman satın almak istesem “Kaç kilosunuz?” soruna hep “bilmiyorum “derdim 170 kilo olduğumu bildiğim halde. Tabi hep aynı “sizi taşıyabilecek bisikletimiz yok” cevabı ile karşılaşırdım. Şimdi 56 kg verdim bisiklete biniyorum rüya gibi bir şeydi bu benim için. Onun dışında iki kat yukarı çıkamazdım hemen nefesim tıkanırdı. Şimdi dördüncü kata çok rahat çıkıyorum. Şu anda daha vermem gereken kilo olmasına rağmen tüy gibi hissediyorum kendimi.
Önceden insanlar bana bakıp “iyi ki ben bu kadar kilolu değilim” derlerdi şimdi ise “nasıl kilo vermiş “diye söylüyorlar, duyuyorum ve inanılmaz mutlu oluyorum.
Birde tüp mide ameliyatı öncesi bir yarışma programına katılmak için başvuru formunu dolduruyordum ki “hayatınızda yaptığınız en büyük çılgınlık ne? “ sorusuna cevap bulamadığım için iptal etmiştim formumu. Şuan düşündüğümde ise benim için en büyük ve çılgın karar mide küçültme ameliyatı olmaktı. Hayatımı tamamen değiştirmeye karar verdim ben. Bu benim için çok büyük bir karar.
Pişman mısın peki?
Asla, tek düşüncem herkesin dediği gibi keşke daha önce mide küçültme ameliyatı olsaydım. Ameliyat öncesi artık tip iki diyabet başlamıştı, triod için ilaç kullanıyordum 400mg şimdi ise 200mg düştüm doktorum çok memnun bu durumdan. Eklem ağrılarım azaldı bu muhteşem bir şey.
Hatırlıyorum sen mide küçültme ameliyatın öncesinde çok korkuyordun. Şimdi senin gibi korkan insanlara ne demek istersin?
Boşuna korkuyorlar. Korkacak bir şey yok ama tabi ki doğru güvenilir ellerde yapıldığı takdirde. Her geçen gün kayıp unutmasınlar…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]